گوناگون

بشینم یا پاشم ؟

بشینم یا پاشم ؟ باید در خانه‌ای که هستید بمانید یا بروید؟ اگر همین الان در خانه‌ای مستأجر هستید و موعد اجاره‌تان یک ماه دیگر است احتمالاً‌ دارید با خودتان فکر می‌کنید که بمانید یا بروید. خیلی از مستأجرها وقتی موعد اجاره می‌رسد و صاحب‌خانه آب پاکی را روی دستشان می‌ریزد و مبلغ اجاره را زیاد می‌کند عطای خانه را به لقایش می‌بخشند و به سراغ خانه‌های دیگر می‌روند. خیلی‌ها هم با خودشان درگیر می‌شوند که تصمیم بهتر این است که افزایش مبلغ اجاره را بپذیرند و قراردادشان را تمدید کنند یا نه؟

اگر مبلغ اجاره خانه خیلی بیشتر از حد توانتان نباشد احتمالا شما هم در چالش «بشینم یا پاشم» میفتید.  چون کسی که کارد به استخوانش رسیده و از پس پرداخت یک قران اجاره‌بهای بیشتر هم بر نمی‌آید تکلیفش روشن است و دلش بخواهد یا نه باید به سراغ خانه دیگری برود. اما اگر توان پرداخت اجاره بیشتر را داشته باشید اما ندانید که ارزشش را دارد یا نه تصمیم‌گیری کمی سخت می‌شود.

در این مطلب می‌خواهیم همراه هم یک حساب سرانگشتی بکنیم و ببینیم چه زمانی ارزشش را دارد که خانه‌ای که هستید را ترک کنید و دنبال خانه جدید بگردید و چه وقتی به نفعتان است که موقعیتتان را دو دستی بچسبید و همین جایی که هستید بمانید.

سوال اول: صاحب خانه خوب گلی است از گل‌های بهشت!

آیا صاحب‌خانه‌تان مسئولیت‌پذیر و قابل اعتماد است؟

اگر همین الان به صاحب‌خانه‌تان پیام بدهید که شوفاژ‌ها آب می‌دهند یا باد کولر گرم است و نیاز به سرویس دارد، چقدر طول می‌کشد تا جوابتان را بدهد؟ آیا در زودترین زمانی که می‌تواند مشکلتان را حل می‌کند و کارتان را راه می‌اندازد؟ آیا خیالتان همیشه از امنیت خانه‌تان و امنیت پول پیشتان راحت است؟ آیا صاحب‌خانه‌تان سر ماه که می‌شود چپ و راست زنگ می‌زند و یادآوری می‌کند که اجاره را واریز کنید؟ اگر برایتان مهم است که یک سال آینده را در صلح و صفا می‌گذرانید یا با استرس و دردسر جواب این سوال‌ها اهمیت زیادی دارد. کلید آرامش یک سال آینده شما در دست یک صاحب‌خانه خوب است و اگر شما یکی از این صاحب‌خانه‌ها دارید بهتر است حسابی قدرش را بدانید که این توفیق نصیب حال همه نمی‌شود.

سوال دوم: کم بخورید و گرد بخوابید اما حالتان خوب باشد

آیا مبلغ اجاره خانه برای شما مناسب است؟

ممکن است اخیرا با افزایش عجیب و غریب رقم اجاره خانه‌تان مواجه شده باشید. اما از آن بدتر این است که مبلغ اجاره خانه تغییر زیادی نکند اما شغلتان را از دست بدهید یا مجبور شوید هزینه زیادی را بابت چیزی بپردازید. مهم نیست در چه وضعیت مالی هستید. مهم این است که مطمئن باشید در شرایط فعلی دخل و خرجتان با هم جور در می‌آید و از پس پرداخت اجاره‌بهای خانه برمی‌آیید. اگر ۳ میلیون تومان درآمد دارید و می‌خواهید دو میلیون آن را خرج اجاره خانه کنید باید با خودتان کنار بیایید که قید سفر و تفریح‌های بیشتر را بزنید. اگر قرار است با این کار حالتان خوب نباشد و هفته آخر هر ماه زانوی غم بغل بگیرید که «کاش پول بیشتری برای تفریح داشتم»، بهتر است از همین امروز به دنبال یک خانه جمع‌وجورتر بگردید. چون زندگی با ۱۰ متر فضای کم‌تر در خانه هم می‌گذرد اما با ناخوشی و دلمردگی نه.

سوال سوم: دو دو تا فقط کمی کم‌تر از چهارتاست

آیا کرایه خاور و کامیون و سایر بخش‌های اسباب کشی را حساب کرده‌اید؟

گاهی وقت‌ها خیلی ساده در مورد چالش بشینم یا پاشم تصمیم می‌گیرید. شاید خانه‌ای پیدا کرده باشید که اجاره‌اش از خانه فعلی کمتر است و با خودتان کلی خوشحال باشید که به جای یک میلیون و پانصد هزارتومان قرار است ماهانه یک میلیون و سیصد هراز تومان بابت اجاره بپردازید. تا اینجای ماجرا خیلی هم خوب است. بیایید در این قسمت یک دو دو تا چهارتای ساده انجام بدهیم. شما با نقل مکان از این خانه ماهانه دویست هزار تومان کمتر از قبل پرداخت می‌کنید که مبلغ یک ساله آن می‌شود دو میلیون و چهارصد هزار تومان.

خب حالا چقدر باید بابت کمیسیون قرارداد اجاره جدید بپردازید؟ دست کم چیزی بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان. چقدر باید بابت کامیون و خاور و نیروهای خدماتی برای اسباب کشی خرج کنید؟ به طور میانگین قیمت کامیون برای سه ساعت اول بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ هزار تومان است و نیروهای خدماتی ۷۰ تا ۱۰۰ هزارتومان می‌گیرند. به فرض که شما سه نیروی خدماتی بگیرید و اسباب کشی را سه ساعته تمام کنید و یخچال ساید و بوفه دوتکه هم نداشته باشید، هزینه اسباب کشیتان در کمترین حالت ممکن حدود ۵۰۰ هزار تومان خواهد شد.

مجموع این مقادیر روی هم می‌شود یک تا یک و نیم میلیون تومان. یعنی از دو میلیون و چهارصد هزار تومانی که در طول یک سال ذخیره می‌کنید بیش از نصف آن در اسباب کشی خرج خواهد شد. هزینه آسیب دیدن وسایلتان را هم به این مقدار اضافه کنید. همچنین ریسک مواجه شدن با صاحب‌خانه یا همسایه‌های بدقلق و پردردسر را. حالا مجددا از خودتان بپرسید که با همه این هزینه‌ها بهتر است در خانه فعلیتان بشینید یا پاشید؟

سوال چهارم: بی‌گدار به اجاره نزنید

جای دیگری دارید که بروید؟

اگر بدون نقشه جایگزین به صاحب‌خانه گفتید که می‌خواهید بلند شوید همین الان تماس بگیرید و بگویید که اشتباه کردید. اجاره خانه از آن مقوله‌هایی است که حتی داشتن یک پلن بی برای آن کافی نیست، بلکه باید پلن بی و سی و دی و … بیشتر هم داشته باشید. چون محض احتیاط اگر یکی از این پلن‌ها به در بسته خورد مجبور نباشید وسایلتان در انبار فک‌وفامیل و دوست و آشنا پخش و پلا کنید و دنبال خانه بگردید. اگر حتی ۲۰ درصد به فکر این هستید که خانه فعلیتان را ترک کنید اول گزینه جایگزین مناسبی پیدا کنید و بعد به صاحب‌خانه بگویید. تا زمانی که مطمئن نیستید جای مناسبی برای رفتن پیدا کرده‌اید قطعا نشستن بهتر از پا شدن است.

سوال پنجم: قطره قطره جمع گردد وانگهی می‌توانید تصمیم بهتری بگیرید

از محله‌تان راضی هستید یا نه؟

در کوچه و خیابانتان که قدم می‌زنید احساس امنیت می‌کنید؟ اگر ساعت ۱۱ شب بخواهید املت بخورید و در خانه تخم‌مرغ نداشته باشید سوپر مارکتی نزدیک خانه وجود دارد که با خیال راحت بروید و تخم‌مرغتان را بخرید یا باید شب را گرسنه بخوابید؟ همسایه‌هایتان سر و صدای کمی دارند یا زیاد؟ جلوی در خانه‌تان جای پارک برای مهمان‌ها هست یا نه؟مدرسه فرزندانتان دور است یا نزدیک؟ هر کدام از این موارد شاید به تنهایی اهمیت زیادی نداشته باشد اما کنار هم قرار گرفتن آن‌ها می‌تواند دلیلی برای این باشد که در چالش بشینم یا پاشم  بتوانید تصمیم بگیرید که در خانه‌ای که هستید بمانید و اجاره‌بهای بیشتری بابت آن بپردازید یا نه.

سوال ششم: گاهی هم نیمه خالی لیوان را ببینید

با شرایط فعلیتان می‌توانید گزینه‌های بهتری پیدا کنید یا نه؟

این احتمال را جدی بگیرید که شاید تا همین لحظه هم سرتان کلاه رفته باشد. یا در حالت خوشبینانه به تازگی گزینه‌های بهتری هم برایتان موجود شده باشد. سری به بنگاه‌های محله بزنید و پرس‌وجو کنید که با شرایط شما چه گزینه‌های دیگری موجود است؟ شاید خانه‌ای بزرگتر یا نوسازتر و شاید حتی صاحب‌خانه بهتری پیدا کردید و در آن صورت می‌توانید با خوشحالی و خیال راحت در مورد چالش بشینم یا پاشم تصمیم بگیرید.

سوال هفتم: شما مجبور نیستید حتما «پاشید»، «نشستن» هم جزء گزینه‌های روی میز است

اصلا در شرایطی هستید که بتوانید جابجا شوید؟

ممکن است به تازگی بچه‌دار شده باشید. یا مثلا پدر یا مادرتان مریض احوال و در بیمارستان باشد و بیشتر وقتتان صرف رسیدگی به او شود. یا مثلا ممکن است در محل کارتان در شرایط ویژه‌ای باشید و مجبور شوید شب‌ها تا دیروقت کار کنید. در هر یک از این موارد واضح است که شما شرایط اسباب کشی و جابجا شدن را ندارید. اگر هرکدام از این موارد روبه‌رو بودید کمی فکر کنید و ببینید می‌توانید با تغییرات پول پیش و اجاره خانه کنار بیایید یا نه. اگر حتی با کمی سختی از پس اوضاع بربیایید بهتر از این است که در این شرایط خودتان را آلاخون‌والاخون کنید.

سوال هشتم: اگر همان آدم یک سال پیش هستید «بشینید»

خانه‌ای که دارید همچنان برای شما مناسب است یا نه؟

ممکن است شرایط شما نسبت به یک سال پیش تغییر کرده باشد. مثلا صاحب فرزند دیگری شده و نیاز به خانه بزرگتری داشته باشید. یا مثلا محل کارتان را عوض کرده باشید و هزینه زیادی را صرف رفت‌وآمد بکنید. در این موراد بهتر است از فرصت موجود استفاده کنید و به فکر خانه جدیدی برای اجاره باشید.

اجاره‌نشین‌ها هر سال یا حداقل هر چند سال یک بار با چالش «بشینم یا پاشم» دست به گریبانند و خیلی وقت‌ها در این چالش تصمیمات اشتباهی می‌گیرند. با پرسیدن همین چند سوال ساده از خودتان می‌توانید ریسک این چالش را کم کنید و تصمیم بهتری بگیرید.

با شرکت محوطه سازی به روز باشید

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا