فوق تخصص خشک کردن گیاهان آپارتمانی
تقریبا همه ما فارغ از رشته تحصیلی دانشگاه، فوق تخصص خشک کردن گلهای آپارتمانی داریم. از گل شیپوری و شمعدانی گرفته تا انواع و اقسام کاکتوس را با متد خاصی در کمتر از ۳۰ روز آنچنان خشک می‌کنیم که احتمالا اگر در طبیعت رها می‌شدند کمی بیشتر شانس زندگی‌کردن داشتند.
هفته‌ای یک استکان آب و کمی نور غیرمستقیم
این همه آن چیزی است که فروشنده برای شرایط نگهداری از گلدان گفته بود. این بار مطمئنا مو به مو اجرا کردم، اما باز هم من ماندم و گلدان خالی و یک استوری اینستاگرامی که روز اول وقتی هنوز گل در جریان تخصصم نبود پست کرده بودم.
خاک کمی نرم‌تر از سیمان ساختمانی
هر خاکی خاک نیست، این جمله معروف را از من داشته باشید، معمولا گل‌هایی که می‌خریم خاک خوبی ندارند، خیلی هم عجیب نیست، ما بابت قرمزی و برگ‌های سبز و عطر گل پول می‌دهیم. پس وقتی همه صحبت‌ها را کردیم و چانه‌ها را زدیم، از فروشنده بخواهیم که خاک گلدان را عوض کند.
برای گلدانهای خانگی معمولی (سنسوریا و این گلهای خارجی نه)، خاک کوکوپیت گزینه خوبی است، هر دکه و گلفروشی که در جریان تخصص عموم مردم در زمینه خشک کردن گل باشد، در گوشه‌ای بسته‌های یک کیلویی آنرا دارد.
روزی ۱۰ لیوان آب بنوشید
این بخش برای تفهمیم بیشتر موضوع است، لطفا آنرا در خانه تحت هیچ شرایطی آزمایش نکنید. روزی ۱۰ لیوان آب بنوشید و از سرویس بهداشتی هم استفاده نکنید. درباره عواقب آن نیازی به توضیح نیست، ما همین کار را با گلدانهای خانگی انجام می‌دهیم. خیلی وقت‌ها محلی برای خروجی آب از گلدان نیست، یا با سنگ بسته شده‌اند، یا فروشنده نیازی به خروج آن از گلدان حس نکرده و مشتاق این است که هر چه سریعتر زیارتتان کند.
اما شما احتمالا آنقدر مشتاق نیستید، زیر گلدان را چک کنید که راه آب باز باشد، هر روز میتوانید یک بند از انگشت خود را هم در خاک فرو کنید تا ببینید خاک خشک شده یا هنوز مثل دیروز خیس خیس است!
آب یا آفتاب؟ آفتاب لطفا …
آفتاب؟ چرا؟ فعلا این یک لیوان آب خدمت شما، تا بعدا به آفتاب هم می‌رسیم. هر روز فارغ از نیاز گلدان نباید آب بدهیم. اکثر گلهای ما بخاطر پرآبی جان به جان آفرین تسلیم می‌کنند و ما همچنان آب مشغول آب دادنیم، صدای نفس‌های آخر که کمی آفتاب لطفا را می‌شنویم و لیوان آخر آب را هم می‌دهیم و خداحافظی می‌کنیم.
بندانگشت نجات‌دهنده
بند انگشت ما می‌تواند به داد ما و گلدان ما برسد، کدام انگشت؟ دفتر چند برگ؟ اگر انقدر دقیق و حساس هستید فعلا از انگشت کنار شست استفاده کنید، هر روز یک یا دو بند انگشت را در خاک فرو کنید، اگر هنوز خیس است آب ندهید. شاید بد نباشد کمی آفتاب مهمانش کنید. معمولا گلهای آپارتمانی آفتاب مستقیم نمی‌خواهند، نور برایشان کافیست.
نوری نیست، بادی نیست، لامپ صد وات شاید
اگر واحد شما هم دو پنجره بزرگ دارد اما درست چند وجبی آن یک ساختمان دیگر ساخته شده و فایده آن بهره‌مندی از بوی غذا و گاه و بی‌گاه صدای صحبت افراد است و خبری از نور نیست، یک لامپ صد وات غیر کم مصرف می‌تواند تاحدود زیادی جایگزین نور خورشید باشد. پس کافیست دست به کار شده و یک لامپ عادی را بالای سر گل و گیاه خودتان نصب کنید و ده دقیقه قبل از اینکه مهمان و فرد غریبه ای بیاید، جمع کنید و دوباره وقت رفتن نصب کنید.
با آلوئه‌ورا شروع کنید
برای اینکه کمی از لیبل “فوق تخصص خشک کردن گیاهان آپارتمانی” فاصله بگیرید، لطفا با گل شیپوری و این گلهای حساس شروع نکنید. خود گل فروش‌ها هم خیلی در نگهداری این گل‌ها موفق نیستند، گلدانهای زیادی دارند و هر وقت رد می‌شویم فکر می‌کنیم همان گل بزرگ شده است.
آلوئه‌ورا شروع خوبی است، آب کمی می‌خواهد و نور غیر مستقیم …
یک آلوئه‌ورای کوچک بخرید، هر هفته یکبار آب دهید، اگر بی‌حال شد و برگ‌هایش لاغر و لاغرتر شدند هفته‌ای دوبار آب بدهید، تکنیک بند انگشت را فراموش نکنید…
نور هم به میزان لازم، یعنی اگر سبزی برگ به سمت قهوه‌ای شدن رفت، یعنی نور زیاد است، اگر سبزی زیادی پررنگ شد، نور کم است اما کلا این گیاه ناز زیادی ندارد، فقط ممکن است از پرآبی بمیرد که تکنیک بند انگشت جواب می‌دهد و میتوانید چند سال یک آلوئه‌ورا را نگهدارید، اعتماد به نفس خود را افزایش داده و سراغ گلهای بعدی بروید.
شرکت لند اسکیپ
